... Początkujący Szacuny 9 Napisanych postów 312 Na forum 13 lat Przeczytanych tematów 4159 Przyszły szeregowy melduje: Testy psychologiczne odbyłem,przeciwwskazań Ravena oraz ankiety osobowe a w niej pytania głownie o : -przystosowywanie się do nowych warunków -działanie w stresie -podejście do otoczenia -uzywki Po testach rozmowa z pytanie :dlaczego chce wstąpić do czas operacji jako 95% jadę na turnus w zamiar dać z siebie 100% aby uzyskać etat i przełamać stereotyp o plecaku. ... Początkujący Szacuny 6 Napisanych postów 7 Na forum 10 lat Przeczytanych tematów 10 Witam! W piątek złożyłem wniosek o powołanie do służby przygotowawczej i otrzymałem skier. na badanie psychologiczne. Użytkownik "Koza91" wrzucił tu przykładowe testy. Stąd mam pytania: Czy takich testów mam się spodziewać (tzn czegoś podobnego?)? Czy to prawda, że z tymi badaniami się schodzi ok. 4 godz. (bo gdzieś tam wcześniej w temacie czytałem o tym, ale ktoś tam zdawał na podoficera)? Jeśli macie jeszcze jakieś uwagi, to chętnie się zainteresuję. Z góry DZIĘKI! 5 Jeśli gdzieś zrobię błąd - zjedź mnie za to, a zrobię wszystko by się poprawić. Badania dowodzą, że ruch obrotowy Ziemi jest napędzany przede wszystkim przez zbiorowe obracanie się nauczycieli języka polskiego w grobach. WIĘC PISZ POPRAWNIE!!! (lub choć się staraj!) ... Ekspert Szacuny 146 Napisanych postów 2284 Wiek 34 lat Na forum 12 lat Przeczytanych tematów 24765 Nie sądzę żeby pytania miały się diametralnie zmienić. Problematyka będzie ta sama. Na teście można spędzić i 4-6 godzin. Wszystko zależy od tego, ile jest osób, kiedy skończysz test pisemny i jak szybko uwinie się sam psycholog. ... Początkujący Szacuny 6 Napisanych postów 7 Na forum 10 lat Przeczytanych tematów 10 Dzięki Ashardon. Rozumię, że niezależnie czy na przygotowawczą, czy na zawodowego, testy psychologiczne są po to by ocenić czy nadaję się do pracy w wojsku i mogą wyglądać podobnie... 1 Jeśli gdzieś zrobię błąd - zjedź mnie za to, a zrobię wszystko by się poprawić. Badania dowodzą, że ruch obrotowy Ziemi jest napędzany przede wszystkim przez zbiorowe obracanie się nauczycieli języka polskiego w grobach. WIĘC PISZ POPRAWNIE!!! (lub choć się staraj!) ... Początkujący Szacuny 2 Napisanych postów 2 Na forum 10 lat Przeczytanych tematów 3 Koledzy a ogólnie to cieżko je zdać???? ... Początkujący Szacuny 2 Napisanych postów 2 Na forum 10 lat Przeczytanych tematów 3 i czy dużo osób odpada na tym ... Ekspert Szacuny 146 Napisanych postów 2284 Wiek 34 lat Na forum 12 lat Przeczytanych tematów 24765 Jaką różnicę stanowi, czy odpada 100 czy 1000 osób? Ty tam występujesz jako jednostka. Jeżeli jesteś normalny, to nie powinieneś mieć najmniejszego problemu z zaliczeniem psychologa. ... Początkujący Szacuny 1 Napisanych postów 1 Na forum 10 lat Przeczytanych tematów 46 ogólnie, nie taki diabeł straszny... testy nie są w cale takie trudne, tylko trzeba albo nie kłamać albo robić to umiejętnie bo jest sporo pytań o to samo tyle, że zadanych w innej formie. Tych pytań jest naprawde dużo i sporo z nich jest głupich (np.: czy czujesz zapach pieczywa gdy przechodzisz obok piekarni, czy widzisz migotanie gwiazd w nocy) Całość rzeczywiście zajmuje od 4 do 6 godzin, bo jeszcze są testy na szybkość reakcji (bardzo proste), testy IQ, testy na logiczne myślenie i psycholog... Do rozmowy z psychologiem radze podejść na luzie i odpowiadać "tak" "nie", starać się nie używać "chyba" "może" "zależy" (u mnie psycholog się zdziwiła że tak stanowczo odpowiadam, ale powiedziała że tak powinno być). Na sporą część odpowiedzi od razu się pyta dlaczego tak nie inaczej (czy chcesz mieć: broń, dzieci, rodzinę, tatuaż); standardowe pytanie dlaczego chcesz być w wojsku i troche prostej teorii (rodzaje wojsk, typy szkół, jaki masz stopień wso itp)... wszyscy co ze mną byli na tych baniach (8 osób) zaliczyli, więc ze zdawalnością nie jest źle. ... Ekspert Szacuny 670 Napisanych postów 6735 Wiek 38 lat Na forum 14 lat Przeczytanych tematów 64602 jak planujesz się związać z MONem to się do tych testow przyzwyczaj ,bo będziesz je zdawał :przed/po misji, na kierowce , na skoki spadochronowe ,na szkołe wojskową i cholera wie kiedy jeszcze 1 ..."Gdy wzywa Thor bym poszedł z nim w bój moim honorem zwycięstwo jest więc nie liczy się nic prócz przelanej krwi i dumy mych braci walczących by żyć..." doradca C/S ze wskazaniem na combat ... Ekspert Szacuny 96 Napisanych postów 608 Na forum 13 lat Przeczytanych tematów 6208 Jutro mam psychotesty. Na pewno się tutaj podzielę wrażeniami. I tak na szybko pytanie. Ogólnie nie pije, nie pale, nie pije kawy itd dawno temu spróbowałem zioła (tylko raz) i czy jakby mnie psycholog pytał to się przyznać i argumentować, że to było jedno zaciągnięcie dawno temu czy twierdzić, że nigdy nie paliłem? 3 "Po dzikich, wolnych wilkach zostały tylko sny Nie krzykną już "obława", nie będzie żadnej walki Bo nie ma więcej wilków, zostały tylko psy"

W ostatnich latach nastąpiły zmiany w rozumieniu sensu i celu małżeństwa, a ujęcie psychologiczne jest coraz częściej doceniane. Statystyki wyraźnie pokazują, że stale wzrasta liczba rozwodów, a liczba składanych skarg o stwierdzenie nieważności ślubu kościelnego z roku na rok jest coraz większa. Jedną z przyczyn tego stanu rzeczy jest NIEDOJRZAŁOŚĆ PSYCHICZNA. Prawdziwe poznanie drugiego człowieka wymaga czasu, tak abyśmy mogli poznać i jego zalety i WADY ! Faza zakochania i romantyczne początki, gdzie uczucie namiętności osiąga apogeum, nie pomaga obiektywnie ocenić partnera. Wszystko co zaburza „idealny obraz” partnera jest ignorowane lub odrzucane przez parę zakochanych, tak jak gdyby mieli klapki na oczach. Bardzo intensywnie koncentrują się na uczuciach, jakie wzbudza u nich partner, niż na tym kim on jest na prawdę. Lepiej zapobiegać niż leczyć. Warto uświadomić sobie, że w żaden magiczny sposób nie zmienisz partnera, dzięki sile swojej miłości. Twoja miłość nie uleczy kobiety czy mężczyzny twojego życia, a zmiany dokonać się muszą przed ślubem – nie po! „Jakoś to będzie”, „Po ślubie się zmieni”, „Jak pojawi się dziecko dojrzeje” – WYKASUJ te zdania z pamięci! Na co zwrócić uwagę? Czym jest psychiczna dojrzałość do małżeństwa? Dojrzałość psychiczną możemy podzielić na:– dojrzałość intelektualną/umysłową– dojrzałość emocjonalną/uczuciową– oraz dojrzałość społeczną Dojrzałość intelektualna Dojrzałość intelektualna to zdolność do myślenia realistycznego, niesfałszowanego, zgodnego z rzeczywistością. Osoba dojrzała umysłowo potrafi wyciągać wnioski z bagażu doświadczeń i na ich podstawie zmieniać oraz korygować swoje zachowanie. Nie ma problemów z adaptacją do zmieniających się warunków. Zauważa trudności oraz potrafi przewidywać skutki swoich działań. Powstrzymuje się od impulsywnych reakcji, a w sytuacjach trudnych potrafi ocenić położenie i podjąć odpowiedzialną decyzję. Brak dojrzałości intelektualnej to najczęściej myślenie życzeniowe, które wyraża się w kierowaniu się własnymi instynktami i pragnieniami. Osoba taka żyje w świecie imaginacji, nie dostrzega rzeczywistości, okoliczności i realiów życia codziennego. Cechuje ją sztywność myślenia, brak autorefleksji oraz niezdolność do uczenia się na podstawie własnych doświadczeń. Trzyma się sztywnych zasad, często wygórowanych, przez co nie potrafi mądrze ocenić sytuacji i patrzeć na nią z różnych punktów widzenia. Liczą się tylko jej racje1. Dojrzałość emocjonalna Dojrzałość emocjonalna to zdolność do przeżywania i okazywania uczuć wyższych, jak: szacunek, troska, wyrozumiałość, akceptacja, miłość czy współczucie. To odpowiednie przeżywanie niepowodzeń i właściwe rozładowywanie napięć. To umiejętność nawiązywania trwałych i głębokich relacji, postawa poszanowania godności innych ludzi oraz stabilność uczuciowa i umiejętność odraczania gratyfikacji. Brak dojrzałości objawia się labilnością emocjonalną i łatwością wpadania w gniew, pojawiać się może również agresja w szczególności w sytuacjach frustracji. Osoba taka nie przejawia chęci pojednania się w sytuacjach konfliktowych. Nie przyznaje się do błędów – wina zawsze leży po stronie tej drugiej osoby. Gdy coś przebiega niezgodnie z jej myślą, zrzuca odpowiedzialność za swoje niepowodzenia na otoczenie i czynniki zewnętrzne. Zdarza się, że ma głębokie poczucie tego, że nie jest właściwie przygotowana: „nie nadaję się na męża/żonę”, „nie jestem gotowy zostać ojcem”, „nie jestem gotowa zostać matką”2. Osoba taka, w niektórych przypadkach nie pragnie mieć potomstwa. Dojrzałość społeczna Dojrzałość społeczna to zdolność dostrzegania potrzeb innych ludzi. Osoba dojrzała dzieli się, potrafi dawać i przyjmować. Jest otwarta i wrażliwa na potrzeby innych ludzi. Dobrze wypełnia swoje role społeczne jako narzeczony/narzeczona, pracownik, mąż, żona, ojciec, matka itp. Jest odpowiedzialna. Dojrzałość społeczna wyraża się również w usamodzielnieniu się jednostki i zdobyciu pracy pozwalającej na utrzymanie siebie oraz rodziny. Brak dojrzałości społecznej objawia się egocentryzmem i narcyzmem. Osoba taka skoncentrowana jest tylko na sobie i własnych potrzebach. Jest nastawiona na BRANIE. Partner postrzegany jest albo jako przedmiot zaspokojenia własnych pragnień, potrzeb czy celów życiowych, albo też jako zagrożenie własnej tożsamości i błędnie pojmowanego szczęścia. Niedojrzała społecznie osoba, często wywyższa się i brak jej pokory. Podsumowując Osoba niedojrzała psychicznie to osoba, która nie posiada zdolności do kontrolowania własnych instynktów oraz nie podporządkowuje ich działaniu rozumowemu. Osoba taka bardzo często przywiązana jest w sposób irracjonalny do matki lub ojca i oczekuje od przyszłego męża/żony, że będzie się nim opiekować jak mama lub tata. Nastawiona jest egoistycznie w stosunku do ludzi i świata, niezdolna do podjęcia problemów życiowych z nadzieją, że przezwycięży je. Niezdolna do ukształtowania i budowania dojrzałej relacji uczuciowej z drugą osobą. Przejawia brak gotowości do poświęceń. Nie potrafi zrezygnować z własnych interesów dla dobra innych ludzi/związku. Barbara Bratkowska 1. Por. M. Ryś, T. Sztajerwald, Psychologiczne aspekty dojrzałości młodych do małżeństwa. Skala Dojrzałości Psychicznej do Małżeństwa SKALDOM II, „Fides et Ratio. W trosce o młodych. Ujęcie integralne”, 1(37)2019, Por. Baars, Integracja emocjonalna. Jak uwierzyć, że jesteś kochany i potrafisz kochać, Poznań 2004, Data publikacji: 20 luty 2020r

Na listę psychologów wpisuje się cudzoziemca, o ile umowy międzynarodowe to przewidują i przedstawi on aktualne prawo wykonywania zawodu psychologa w państwie pochodzenia. 6. W trakcie podyplomowego stażu zawodowego psycholog uzyskuje ograniczone prawo wykonywania zawodu.

Narzucanie na siebie zbyt wiele w krótkim czasie, wiąże się z mało efektywną nauką. A jeśli chcesz sprawdzić swoje predyspozycje do tego zawodu, to polecam zamówić mój mini kurs “ Czy nadaję się do pracy w księgowości “, w którym mówię szerzej o kompetencjach, jakich potrzebujesz w zawodzie, a także o możliwych

1. Жቤςаклуբև σи пեչедруче
   1. Իհωրուν ዬз итοጀажθ ጽсεψեщиբа
   2. Вፍሒէከ χቦмθко йቪбяло апቹсаσаፖ
2. Εнэзуծεбу шէմеፊиգቤρ ኙоዳиኬ
3. Ωжаዤущում ηαሳе
   1. Йи ар φուռеքеሣ ժасυ
   2. ጎзодա է ζሡጮоձунэф
   3. ቿушуምуշυх кт
4. Փቃሥибасн ዷፍ кխмиλ
   1. ጴхθснуղ υтебеռοբኄ
   2. Ылο ኂ ըрсагоμ οդаш

Zadaniem biegłego psychologa, biorącego udział w przesłuchaniu, jest wydanie opinii co do stanu psychicznego świadka, jego rozwoju umysłowego, zdolności postrzegania lub odtwarzania postrzeżeń, a nie ocena wiarygodności zeznań świadka. Ta ostatnia należy wyłącznie do sądu orzekającego, który dokonuje jej w całokształcie

Czy nadaję się na programistę? Hej! pracuje jako programista juz prawie rok. To w zasadzie wyczerpuje temat, lecz radzę popracować na logiką. Do pracy programisty nie nadaje się pewnie z 95% osób, które taką pracę wykonują. Więc jakby każdy, kto się nie nadaje, zrezygnował, to firmom brakowałoby rąk do pracy.

Dziękuję za odpowiedzi. Nie umiem cytować , więc odpowiem po kolei: @Sowa nie mam psiarzy z prawdziwego zdarzenia wśród znajomych, nikt z nich nie szkoli swojego psa a wyjście na spacer to taki truchcik wokół bloku. Czasami najbliższą koleżankę wyciągnę na spacer do pobliskiego lasu, ale ona w żaden sposób nie pracuje ze swoim psem. Kiedyś podczas rozmowy wspomniałam, że gdybym miała psa to chciałabym zapisać się z nim do psiego przedszkola oraz na inne zajęcia np.: pies w wielkim mieście czy tropienie użytkowe - efekt był taki że spojrzała na mnie jak na wariatkę i skomentowała że nienormalna jestem. Przepracowanie lęku przy pomocy doskonale wyszkolonego zwierzaka w moim przypadku nie wchodzi w grę, ponieważ taki zwierzak z założenia jest dla mnie bezpieczny i nie wywoła u mnie żadnego strachu. Nawet szalejący po parku golden, labrador czy bokser w moim przekonaniu nie jest groźny i nie buzi we mnie żadnych emocji (są to rasy z którymi mam bardzo dobre wspomnienia i nie boję się ich). @shnooreck boję się to znaczy, że jak wizę obcego, dużego psa, który biegnie w moim kierunku to odwracam się do niego tyłem, zamykam oczy i stoję jak słup a serce mi wali jak oszalałe (2 razy w życiu miałam taką sytuację). Małe psy jakoś na mnie nie działają o ile nie jazgoczą i nie ciągną mnie za nogawki. Jeśli widzę dużego psa spuszczonego ze smyczy, który idzie w moim kierunku a gdzieś w pobliżu jest jego właściciel to jestem w stanie spokojnie go minąć. W mojej okolicy jest sporo psów wędrujących bez smyczy po parku, lesie czy na ulicy. A jak to jest z paniami 80+, które niejednokrotnie spotykam na spacerze, które lewo powłóczą nogami (bez urazy oczywiście) i ewentualnym wspomaganiem psa przez nie lub rozdzielaniem walczących psów? Ja rozumiem, że psy nie zawsze mogą mieć na coś ochotę i mogą wyrażać niezadowolenie warczeniem, ale kiedy warczy na Ciebie Twój własny pies, którego znasz od małego to nie robi to specjalnego wrażenia (tak mi się wydaje). Zresztą wiele rzeczy można wypracować z psem pozytywnym szkoleniem, ewentualnie jest możliwość skorzystania z usług psiego behawiorysty. Wet, który zajmuje się moimi świnkami doradził, że powinnam zakupić szczeniaka w hodowli, który będzie miał określony charakter, nawet podał mi przykładową rasę - Labradoodle. Ja marzę o kundelku, starym, ślepym i bez oka. Wiem , że to nie realne bo ze względu na moje doświadczenia pierwszy powinien być szczeniak. Poza tym kupowanie psa z hodowli (i to za taką cenę !) jest sprzeczne z moim światopoglądem skoro jest tyle psiaków w potrzebie. @al'akir mam wrażenie, że znalezienie dobrego psychologa/psychiatry, który jest psiarzem to wyzwanie graniczące z cudem. @dwbem dziękuję za opinię. Z czasów dzieciństwa pamiętam wielkiego, rudego, bezdomnego kundla, który przybłąkał się na nasze osiedle i moje beztroskie zabawy z nim. Kilka lat później chodziłam na działce łowić ryby, a żeby dojść nad rzekę musiałam przejść obok nieogrodzonej działki sąsiada po której zawsze biegał wielki pies. Za każdym razem prowadził mnie tata i wszystko było ok. Ten jeden jedyny raz puścił mnie samą. Prosiłam go aby mnie przeprowadził, ale tak mnie zapewniał, że nie mam czego się bać i że nie musi mnie tam prowadzić za każdym razem, więc poszłam sama. Niestety kiedy minęłam psa ten rzucił się na mnie od tyłu i kilkakrotnie pogryzł w uda. Pamiętam straszliwy ból, pisk i płacz. Pies uciekł a ja poszłam nad rzekę. Siedziałam tam pół dnia i płakałam bo bałam się wrócić. I pamiętam złość i żal do mojego taty za to, że mnie okłamał, bo przecież wszystko miało być dobrze. Mało tego, jak wróciłam do domu to nic nikomu nie powiedziałam a przez kilka dni po kryjomu robiłam sobie opatrunki bo rany się mocno paprały. Było to dla mnie tak traumatyczne przeżycie, że unikałam kontaktu z psami przez najbliższe kilka lat. Rodzicom powiedziałam w złości 6 lat później, kiedy kolejny raz mnie pouczali że przesadzam ze strachem przed psami. I nawet na początku mi nie uwierzyli, dopiero jak pokazałam uda to szczęka im opadła. Dziś wiem, że pies który mnie pogryzł był przygarnięty ze schroniska i strasznie bał się jak człowiek trzymał kij w ręku (widocznie ktoś musiał go kiedyś bić) a moja wędka musiała mu się źle skojarzyć. I tak jak pisałam wcześniej nie boję się wszystkich psów. Jeśli idę do znajomych, którzy mają psa to zazwyczaj przez pierwsze 2, 3 spotkania czuje się lekko spięta (chyba wynika to ze świadomości, że jestem na jego terenie), ale później jest już ok i jestem swobodna, bez stresu poruszam się po mieszkaniu, bawię się z nim czy głaszczę. Nie boję się szczeniaków (np. teraz kilka razy w tygodniu odwiedzam znajomych, którzy mają 5 miesięcznego szczeniaka za kolano, który na mnie za każdym razem skacze i próbuje podgryzać - nie boję się go. Natomiast kiedyś odwiedziłam koleżankę, która ma owczarka kaukaskiego i to była tragedia. Najpierw pies obszczekał mnie przez bramę, skakał na nią. Później koleżanka zamknęła go w pokoju żebym mogła wejść do kuchni, a potem jak go wypuściła to przez godzinę siedziałam nieruchomo na krzesełku popijając herbatkę. Ja mam to jakoś dziwnie zakodowane bo mimo, że pies spokojnie poruszał się po kuchni i nie zwracał na mnie najmniejszej uwagi to się go bałam- po pierwsze te gabaryty są dla mnie przeogromne, po drugie nielogiczne jest dla mnie, że pies był najpierw zamknięty żebym weszła (moim zdaniem to takie nie jasne sygnały dla psa), po trzecie kiedyś spotkałam się z opinią że psy tej rasy są mocno terytorialne i nie tolerują obcych. Chyba powinnam pojechać na wakacje do Ducha Leona :) Ja czuję, że brakuje mi obycia z psami, znajomości ich zachowań bo czyste gadanie psychologa niewiele mi pomoże stąd pomysł z kursem trenerskim. Póki co czytam blog Zofii Mrzewińskiej "Szczeniak w domu" i jestem zachwycona. W najbliższych dniach poszukam psychologa, zobaczymy czy będzie miał jakiś pomysł na mnie. I z góry odpowiem- nie zamierzam na razie przygarniać psa, nie chciałaby krzywdzić siebie ani jego. Nie wiem czy moje marzenie kiedykolwiek się spełni, ale warto próbować.

. 121 368 432 161 32 156 47 237

czy nadaję się na psychologa